Liegen als topsport

 “Als je liegt heb je een lastig leven, want je moet je leugen altijd onthouden”. Dat zei wethouder Klaas Kramer in zijn afscheidsinterview in het Urkerland van 11 maart 2010. Een uitspraak waar veel inzit. Liegen is het creëren van een zelf bedachte ‘waarheid’. Omdat een waarheid altijd moet kloppen staat een leugen meestal niet op zich zelf. Aanvullende leugens zijn nodig voor een ‘kloppend’ verhaal. Een verhaal dat je uit je hoofd moet kennen om niet door de mand te vallen. Dan hebben we het nog niet eens over de situaties waarbij anderen in het complot worden betrokken. Dat kost energie, heel veel energie. Toch weerhoudt dat sommigen niet om door liegen hun doelen te bereiken. Zo heb ik in mijn praktijk te maken met een zaak waar de ene partij recht meent te hebben op een schadeclaim op basis van een zelfgeconstrueerde waarheid. Vaak heb ik mij afgevraagd waarom die partij deze strategie heeft gekozen. Als de partij nooit had gelogen dan had hij geen schade geleden en ook niet hoeven te claimen. Waarom dan toch al die moeite? Hetzelfde vraag ik mij ook af als ik kijk naar een bergetappe in de Tour. Het moet de kick van topsport zijn. Kennelijk is het een sport om met een zelfgeconstrueerde waarheid naar de rechter te stappen. Een sport tussen twee partijen, waarbij de ene partij ongewild de wedloop moet aangaan. Dan is het hopen op een wijze rechter, de man met de hamer.