Berlijn, najaar 1990. Na een verplicht excursieprogramma met leergang 3 van de Middelbare Tuinbouwschool Frederiksoord mochten we op eigen gelegen door de stad. Brandenburger Tor, Checkpoint Charlie, Alexanderplatz en natuurlijk de Berlijnse Muur deden wij aan. Het was nog geen jaar na de val. Tegen betaling van een paar marken mocht ik een half uur hakken op de muur. Bij Checkpoint Charlie kon je zo van west naar oost en van oost weer naar west. De twee douaniers inclusief hond keken werkeloos toe. Nog wel hun baan, maar niet meer nodig. De vrijheid kon je op dat moment voelen. De vrijheid was tastbaar dichtbij.
In de avond maakte het verlichte decor van Gedenkniskirche op mij een enorme indruk. Een monument met zo zichtbaar de sporen van de gruwelijke Tweede Wereldoorlog. In feite had alles nog met die oorlog te maken. De Gedenknischkirche, de verlichte getuige van gruwel uit het verleden, maar ook een symbool van genade. Berlijn heeft zich kunnen ontworstelen aan de gevolgen. Generaties groeien nu op in die vrijheid. Een vrijheid die misschien niet altijd even voelbaar of tastbaar is. Zijn we wel echt vrij? Is die vrijheid niet in gevaar?
En dat is misschien wel de essentie van wat de elite laagdunkend de boosheid van de witte man noemt. Zelf denk ik dat dit juist het zorgpunt is van de weldenkende mens. Een zorgpunt dat ook niet nieuw is, ja zelfs zo oud is als de wereld. Daar waar vrijheid en vrede is, ontstaan tegenkrachten, vijandschap en haat. Het verhaal van kerst, de komst van de Vredevorst, is ook het verhaal van de kindermoord in Bethlehem. Net zoals nu de kerstmarkt bij de Gedenkniskirche een verhaal heeft van dood en terreur.
In deze wereld van verwarring is veel nodig. Daadkrachtige politici, waakzaamheid, enz. Boven alles besef van de betekenis van kerst. Waarom werd dat kind geboren in een kribbe in Bethlehem? Die Liefde met een hoofdletter. Hebben wij de liefde nog wel? Als wij die niet hebben kunnen wij die ook niet bieden. Als wij die niet geven kan de ander niet ontvangen. Let op: liefde is niet het zelfde als naïviteit of oneindige begrip voor de ander, totdat je zelf niet meer bestaat. Liefde is wel elkaar oprecht een gezegende kerst toewensen. Jood, Griek, Arabier, christen, moslim of atheïst: GEZEGENDE KERSTDAGEN!
